Op het kantoor in Italië lees ik soms de Corriere della Sera. Op 25 april 2013 stond er een artikel in de krant over jeugdwerk-loosheid: die is in Italië opgelopen naar 35.3%, en de werkloosheid was het afgelopen jaar verdubbeld.
Natuurlijk heeft dat consequenties voor het inkomen van die jongeren, maar ook voor de ontwikkeling van de economie. In hoeverre is het nog juist dat we inkomen volledig ophangen aan arbeid?
Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw zijn processen (zowel op papier als qua productie) in hoog tempo geautomatiseerd. Dat spaart mensen uit. Verder zijn de eenvoudige klusjes in een angstaanjagend tempo overgebracht naar Azië, Zuid- Amerika, Afrika en Oostelijk Europa.
Van deze ontwikkelingen profiteren we allemaal doordat de prijzen van de producten lager zijn.
Maar de prijs die we blijkbaar ook moeten betalen is dat er steeds minder werk overblijft in Europa en in Nederland. Een deel kunnen we dat wellicht opvangen met het creëren van baantjes, maar in hoeverre we iets opschieten met het gebruik van belastinggeld om mensen "bezig" te laten zijn is maar de vraag.
Voor het eerst in de ontwikkeling van de mensheid lijkt het mogelijk te zijn dat in onze dagelijkse behoeften voorzien wordt zonder dat we er zelf voor hoeven te werken. Het wordt tijd dat de leiders van Nederland (bestuurders, politici, directies en besturen van grote ondernemingen) hun licht laten schijnen over de materie zodat er een taskforce ontstaat die het denken over werk nuanceert. En wellicht een toekomst mogelijk maakt, ook voor de jongeren van nu.
Natuurlijk heeft dat consequenties voor het inkomen van die jongeren, maar ook voor de ontwikkeling van de economie. In hoeverre is het nog juist dat we inkomen volledig ophangen aan arbeid?
Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw zijn processen (zowel op papier als qua productie) in hoog tempo geautomatiseerd. Dat spaart mensen uit. Verder zijn de eenvoudige klusjes in een angstaanjagend tempo overgebracht naar Azië, Zuid- Amerika, Afrika en Oostelijk Europa.
Van deze ontwikkelingen profiteren we allemaal doordat de prijzen van de producten lager zijn.
Maar de prijs die we blijkbaar ook moeten betalen is dat er steeds minder werk overblijft in Europa en in Nederland. Een deel kunnen we dat wellicht opvangen met het creëren van baantjes, maar in hoeverre we iets opschieten met het gebruik van belastinggeld om mensen "bezig" te laten zijn is maar de vraag.
Voor het eerst in de ontwikkeling van de mensheid lijkt het mogelijk te zijn dat in onze dagelijkse behoeften voorzien wordt zonder dat we er zelf voor hoeven te werken. Het wordt tijd dat de leiders van Nederland (bestuurders, politici, directies en besturen van grote ondernemingen) hun licht laten schijnen over de materie zodat er een taskforce ontstaat die het denken over werk nuanceert. En wellicht een toekomst mogelijk maakt, ook voor de jongeren van nu.
RSS-feed