Als je geld wilt lenen kun je twee dingen doen:
- je gaat naar een bank of rijke particulier en vraagt of hij zijn geld wil uitlenen. En wat hij daarvoor aan rente wil hebben.
- of je trommelt je buren bijelkaar, telt bijelkaar wat alle buren nodig hebben en legt dezelfde vraag voor aan banken en rijke particulieren.

Als je een goedgevulde portemonnee hebt zal je geneigd zijn om zelf naar de bank te gaan, een leuke rente af te spreken, en voor je het weet heb je aangetoond wat je verdiend, en wordt de lening overgemaakt.

Maar nu werk je samen met de buren.
En op de vraag wat de verdiensten zijn beginnen sommige buren verbaasd te kijken. Hoezo verdienen? We hebben al meer uitgaven dan we aan inkomsten hebben. Daarom moeten we juist geld lenen: ons geld is op en we houden geen geld over maar komen juist geld tekort.

Geen haar op je hoofd die eraan denkt dat de tweede optie haalbaar is...

Toch is het in Europa anders: juist de landen die tekort komen (en dus veel rente moeten betalen om nog geld te kunnen lenen) hebben de mond vol over Eurobonds, over het gezamenlijk lenen van geld.

Als het in de straat is denk je wel tien keer na voordat je met de armlastige buren in zee gaat, en gestraft wordt met een hogere rente als die je moet betalen als je je zaakjes op eigen kracht in orde maakt.

Maar in Europa zou dat ineens anders zijn. 
Politici hebben grote afstand van het volk. Duitsland houd vast aan haar standpunt.
Maar op de afloop hiervan durf ik nog geen knikker in te zetten.

Met ingang van 2012 behoort sparen bij de fiscus tot het verleden. Door bezuinigingsplannen van het kabinet wordt geen rente meer vergoed over een belastingteruggave. 

Nog maar een jaar geleden was het ondenkbaar en onbespreekbaar, maar inmiddels is het ondenkbare denkbaar geworden en het onbespreekbare bespreekbaar: het einde van de euro.

Het Europees politiek onvermogen heeft onmiskenbaar aangetoond, dat de euro niet goed functioneert. Er circuleren twee remedies om de euro gezond te maken. De eerste is
om structuren binnen de eurozone te veranderen en te versterken en de tweede is om het lidmaatschap van de eurozone te wijzigen. In het laatste geval zijn er twee opties: a. Een of meer zwakke landen verlaten de eurozone of b. een of meer sterke landen verlaten de zone. Nog afgezien of een exit van een of meerdere lidmaten mogelijk is, is het de vraag of exit
vanuit financieel oogpunt wenselijk of haalbaar is. De Zwitserse bank UBS heeft gepoogd een kosten-batenanalyse te maken:

Een zwak lidmaat haakt af
De rationale om uit de eurozone te vertrekken is de constatering dat een dergelijk lidmaatschap het land meer kwaad dan goed doet. Dat lijkt logisch, maar de consequenties zullen enorm zijn. Om maar eens wat te noemen. Wat doet het vertrekkende lidmaat met zijn schulden? Blijven die in euro’s gedenomineerd of wordt de schuld omgezet in de eigen
nieuwe valuta. Aan beide opties kleven nadelen. Als de schuld in euro’s gehandhaafd blijft, heeft het land in feite te maken met een vreemde valuta waar het geen zeggenschap over heeft. Handel en export moeten zorgen voor de broodnodige euro’s. Het is de vraag of dat lukt, want een exit gaat niet onopgemerkt voorbij en zal voor de nodige opschudding zorgen.
Waarschijnlijk zal het vertrekkende land een streep door zijn nationale euroschulden zetten. Het ligt echter voor de hand, dat het land voor een eigen valuta zal kiezen en zijn schuld daarin wil omzetten. Die transformatie zal weinig genade vinden in de ogen van de vele buitenlandse belanghebbenden. Voor hen zal de transformatie gelijk staan aan een default. Dat heeft lange termijnconsequenties voor het aantrekken van kapitaal. De kosten daarvoor gaan voor een lange periode omhoog. 

Bedrijven zwaar getroffen
Maar niet alleen de overheid krijgt te maken met een default, ook het bedrijfsleven wordt er door getroffen. De overheid zal waarschijnlijk het nationale bedrijfsleven dwingen de nieuwe nationale munt te accepteren. Het lot van de een wordt zodoende het lot van de ander. De nieuwe valuta wordt uiteraard gewantrouwd en een scherpe depreciatie met 50% of 60%
ligt voor de hand. UBS baseert zich bij deze schattingen op ervaringen van Latijns- Amerikaanse landen aan het einde van de vorige eeuw. Dat maakt het voor het bedrijfsleven bijzonder moeilijke aan de buitenlandse verplichtingen te voldoen.

Bankrun
En tenslotte is er het reële gevaar van een bankrun, dat het bancaire systeem op de knieën kan brengen. Verstandige spaarders zullen nog voordat de nieuwe munt geïntroduceerd wordt, hun tegoeden in euro’s van de bank halen en naar het buitenland brengen of verbergen onder de matras. Ze koesteren terecht wantrouwen jegens de nieuwe valuta. De overheid kan een bankrun alleen voorkomen door het opnemen van tegoeden te beperken of door het banksysteem voor een bepaalde periode stil te leggen. Dat is niet ondenkbaar, want dat gebeurde in de VS in 1932-33 toen de daar vigerende monetaire unie ineen klapte. Het uitstralingseffect van een bakrun kan groot zijn. Burgers van andere zwakke lidmaten
kunnen besluiten uit veiligheidsoverwegingen hun tegoeden van de eigen bank te halen. Dat zou het Europese financiële systeem in een diepe crisis kunnen storten. Dat is echter een terzijde.

Zware last
UBS heeft geprobeerd op basis van voorbeelden uit de recente geschiedenis een optelsom te maken van deze en andere problemen en daar een kostenplaatje van te schetsen. Wat kost de scherpe afwaardering van de nieuwe munt, het wegvloeien van deposito’s, het tijdelijk stilvallen van het financieel systeem of het ineenstorten van handel exporten de burger van het vertrekkende land. De benchmark vormen de Zuid Europese landen. De initiële kosten zouden kunnen oplopen van euro 9500 tot euro 11500 per hoofd. Maar daar blijft het niet bij. De bank wijst erop dat er ook in de jaren daarna kosten zijn die verband houden met de afscheiding. Het bankwezen moet geherkapitaliseerd worden, de handelsproblemen zijn niet van het ene op het andere jaar verholpen en niet te vergeten de kosten om (vreemd) kapitaal aan te trekken stijgen voor een langere periode. In de eerste jaren na de scheiding zouden die kosten kunnen oplopen tot nog eens Eur 3000 tot Eur 4000
per hoofd per jaar.

Kortom, bezint eer ge begint. Een land moet wel heel goed weten waar ze aan begint voordat ze besluit de eurozone te verlaten. De overige lidmaten moeten op hun beurt goed beseffen wat ze aanrichten als ze een zwak lidmaat verzoeken af te haken.

Door: dr C A (Cor) Wijtvliet
De auteur is zelfstandig gevestigd analist. Hij schrijft over uiteenlopende onderwerpen die de beleggingswereld raken. Daarnaast geeft hij lezingen en presentaties. Weblog, http://wijtvliet.blogspot.com. Email:wijtvlietresearch@hotmail.com

Werknemers die nog mee willen doen aan de spaarloonregeling, kunnen dat ook zonder bank. Zij kunnen hun werkgever ook vragen om het geld binnen het bedrijf zelf te parkeren.
Dit heeft het ministerie van Financiën bevestigd. Eind vorige week bleek dat verscheidene banken hun loket hebben gesloten voor de spaarloonregeling of dat vanaf 1 december gaan doen.

Deze banken weigeren nieuwe klanten omdat ze de afgelopen weken zijn overspoeld met nieuwe aanvragen. De spaarloonregeling vervalt vanaf 1 januari 2012 en werknemers proberen nog snel te profiteren van belastingvoordeel.

Maar als de bank waarmee de werkgever een contract heeft niet wil meewerken, gaat het feest niet door, is de algemene gedachte. „Onjuist”, zegt Theo van Schendel, belastingexpert bij Ernst&Young.

Van Schendel: „Werkgevers kunnen in december ook 613 euro inhouden van het brutosalaris en dit op een interne grootboekrekening zetten. Die vervangt de rekening bij de bank. In januari maakt de werkgever het bedrag netto over naar de werknemer.”

Het ministerie van Financien wijst erop dat bedrijven niet verplicht zijn om mee te werken. Bovendien maken veel werkgevers hun salarisronde al na de eerste of tweede week van december in orde, waarna er geen aanpassingen meer mogelijk zijn.

De Tweede Kamer heeft donderdag 17 november een motie van GroenLinks om het urencriterium te schrappen aangenomen. Het urencriterium bepaalt dat deeltijdondernemers pas recht hebben op belastingkorting als ze minimaal 1225 uur in hun onderneming hebben gestoken.
GroenLinks wil dat dit urencriterium wordt vervangen in een omzetcriterium met een glijdende schaal. Als ondernemers 10.000 euro of meer omzet hebben behaald krijgen zij volledige zelfstandigenaftrek; als ze maar 5000 euro binnenhalen, hebben ze recht op de halve zelfstandigenaftrek. Kamerlid Bruno Braakhuis van GroenLinks: ‘Ik ben blij dat het kabinet een stap heeft gezet op weg naar het afschaffen van het urencriterium. Ik wil mensen in deze crisis stimuleren aan het werk te komen en risico’s te nemen als ondernemer. Dus moeten we ze niet korten, maar ondersteunen.’
ZZP Nederland reageert verheugd dat de motie over het schrappen van het urencriterium is aangenomen. ‘Dat is goed nieuws voor ZZP’ers die het starre urencriterium van 1225 uren per jaar niet halen. Het urencriterium in een glijdende schaal veranderen was jarenlang een strijdpunt voor Stichting ZZP Nederland. Nu dat standpunt is overgenomen door de politiek kan er eindelijk iets gedaan worden aan de overbodige regelgeving die kleine zelfstandigen bij de Belastingdienst ervaren.’

Een eenmanszaak naast uw B.V.
Als u niet alle dagen bij uw B.V. aan het werk bent, kunt u overwegen om naast uw B.V. een eenmanszaak op te starten. Met name bij winsten tot zo’n € 50.000 is het effectieve belastingtarief laag. U moet er wel minimaal 20 uur per week werkzaamheden in verrichten. Als u deze uren niet haalt, is in 2010 een onderneming ook aantrekkelijk, 12% van uw winst is vrijgesteld.

Sneller afschrijven
Ondernemers kunnen hun investering in 2011 in 2 jaar afschrijven, deze regeling komt in 2012 te vervallen. Deze afschrijving geldt niet voor: 
- woningen en bedrijfsgebouwen (en grond);
- personenauto’s (tenzij taxi’s en 14% bijtelling auto’s);
- software en goodwill;
- bedrijfsmiddelen die worden verhuurd (langdurig).

Zuinige auto’s
U kunt voor zuinige auto’s investeringsaftrek krijgen en daarnaast kunt u deze auto’s willekeurig afschrijven. Vanaf 2010 is ook de motorrijtuigenbelasting vervallen. De regeling wordt in 2012 minder gunstig, waarschijnlijk vanaf 1 juli 2012.

Onbelaste vergoedingen
Als directeur (DGA) of ondernemer moet u alle onbelaste vergoedingsmogelijkheden benutten. In 2011 wordt de werkkostenregeling geïntroduceerd, deze regeling is meestal ongunstiger. Voor sommige DGA's pakt de werkkkostenregeling beter uit, laat u eens adviseren. In de praktijk worden de volgende beloningsvormen vaak vergeten:

• telefoon en internet thuis;
• telewerkvergoeding van € 1.815;
• onkostenvergoeding (vast);
• fiets of fitness van de zaak.

Bijtelling delen met uw partner
Als uw partner ook op de salarisstrook van de B.V. staat, en uw partner ook voor privéritten gebruik maakt van deze auto, kunt u overwegen om de bijtelling te splitsen. De rechter (en dus ook de Belastingdienst) gaat daarmee akkoord als u en uw partner beiden een zodanige positie in de B.V. vervullen, dat aannemelijk is dat u bij die positie (een derde) een auto van de zaak zou verstrekken. In dit het geval dan mag u de bijtelling splitsen. Voordeel: belastingtarief. Wellicht kunt u uw partner (of kinderen) ook een kleine beloning geven, tot zo'n € 5.000 is deze vrijwel belastingvrij. Overleg met uw fiscaal jurist of er premies werknemersverzekeringen moeten worden ingehouden, meestal is dit niet zo.

Verliesbeschikking
Als u in 2009 of 2010 een verlies heeft gemaakt, kunt u dit wellicht met winsten verrekenen. De aanslag (verliesbeschikking) moet hiertoe wel zijn opgelegd. Vooruitlopende op de definitieve aanslag, kunt u de inspecteur vragen om een carry back beschikking, deze voorlopige teruggaaf wordt veelal verleend voor 80% van het uiteindelijke verlies. U moet wel de aangifte Vennootschapsbelasting hebben ingediend.

Voorzieningen
Binnen de B.V. wordt het tarief voor de Vennootschapsbelasting lager, winsten moeten dus worden uitgesteld. U kunt winsten uitstellen door het opnemen van voorzieningen, dit is maatwerk. U kunt denken aan de volgende voorzieningen:
1. Dubieuze debiteuren: debiteuren die waarschijnlijk niet gaan betalen. 
2. Sabbatical leave: bij reguliere werknemers.
3. Adviseurskosten. 
4. Jubileum van personeelslid. 
5. WAO in eigen beheer: mits u eigen risicodrager bent en werknemer voor einde van het jaar arbeidsongeschikt is geraakt. 
6. Reorganisatie. 
7. Integratiekosten. 
8. Loondoorbetaling na ontslagdatum. 
9. Groot onderhoud aan bijvoorbeeld uw bedrijfspand. 
10. Garanties en service aan reeds geleverde producten. 
11. Voorziening openstaande vakantiedagen en vakantiegeld.

Belonen partner
Ondernemers (eenmanszaak, VOF en maatschap) kunnen hun partner een arbeidsbeloning geven. Deze beloning is aftrekbaar in de onderneming, mits hoger dan € 5.000. De heffing bij de partner is veelal lager dan bij de ondernemer. Voor DGA’s (eigenaren van een B.V.) kan het voordelig zijn de echtgenoot op de loonlijst te zetten.

Dubieuze debiteuren
Als u debiteuren heeft die waarschijnlijk niet gaan betalen, kunt u nu alvast een voorziening hiervoor opnemen. Loop hier kritisch doorheen, immers het debiteurengedrag zal ook binnen uw onderneming ongunstiger zijn geworden. De winst wordt hierdoor lager. Vergeet u ook niet de omzetbelasting op deze debiteur terug te vragen. Dit doet u middels een verzoek aan de inspecteur, voeg hierbij bewijsstukken inzake de oninbaarheid.

Kerstpakketten en andere geschenken
Geef uw werknemers een cadeau van maximaal € 70. Hierover bent u slechts 20% belastingen verschuldigd (eindheffing). Als u meer wilt geven, dan is het verstandig een deel in 2011 te geven en een deel in 2012 (geen geld!). Als de gift meer is dan € 70, dan kunt u gebruik maken van een andere regeling, de gift mag dan niet meer zijn dan € 136 (per jaar € 272). Hiervoor moet u dan wel het tabeltarief toepassen, is dus veelal duurder. Daarnaast kunt u overwegen om werknemers een product van uw eigen bedrijf te geven. Heffing is dan 20%, waarde maximaal € 475. Een personeelsfeest is meestal belastingvrij.

Fiets van de zaak
Eenmaal per drie jaar mag u uw werknemer een fiets cadeau geven (maximumbedrag € 749). U mag dit bedrag ook belastingvrij aan de werknemer geven voor de aankoop van een fiets. De werknemer moet wel voor 50% van zijn tijd op de fiets naar het werk komen. U moet € 68 als loon aanmerken bij uw werknemer. Tevens mag u € 250 vergoeden voor bijkomende kosten (zoals een verzekering en een – in Nederland altijd noodzakelijk – regenpak).

Herinvesteringsreserve
Als u in 2011 een bedrijfsmiddel met winst heeft verkocht, hoeft u de winst nog niet direct te nemen. U moet dan wel binnen drie jaar een nieuwe investering verrichten. De boekwinst kunt u op deze aanschafwaarde afboeken. Als u nog niet direct gaat herinvesteren, leg dan vast wat uw plannen zijn.

Geld op de juiste plek
Binnen een IB-onderneming worden rendementen belast tegen een maximaal tarief van 47%. Binnen de B.V. is dit tarief zo’n 42%. Als u vermogen in box 3 heeft belegd, is het rendement belast tegen 1,2%. Bij een rendement van 7% bedraagt de uiteindelijke belastingdruk ongeveer 17%. Bij positieve rendementen past uw vermogen derhalve het beste in box 3. Gezien de lage stand van de beurs zou een optimist nu effecten uit de B.V. of onderneming kunnen overdragen naar privé.


Spaarloon
Als u uw werknemer een voordeel wilt doen toekomen dat u als werkgever weinig kost, zeg dan nog een spaarloon toe. U moet het bedrag wel in 2011 afstorten bij een bank. Ook is het mogelijk dat de werkgever het spaarloon in eigen beheer reserveert. Uit de administratie moet dit wel te volgen zijn. Belastingtarief is dan (eindheffing) 25%. De spaarloonregeling wordt in 2012 afgeschaft. Indien de werkgever het spaarloon in eigen beheer houdt, kan de werkgever het bedrag begin 2012 dus uitkeren aan de werknemer.

Auto van de zaak
De auto van de zaak wordt sinds 2006 in de loonheffing opgenomen. Als er minder dan 500 kilometer per jaar privé met de auto wordt gereden, hoeft geen bijtelling te worden toegepast. Zorgt u dan wel voor een sluitende rittenadministratie en een "verklaring geen privégebruik" (via Belastingdienst). Voor bestelauto’s gelden speciale regelingen, soms geldt de eindheffingsregeling waarbij de werkgever € 300 afdraagt en de werknemer vrij kan rijden. Per 2009 wordt de bijtelling verhoogd, afhankelijk van de milieuvervuiling van uw auto, de bijtelling bedraagt dan 14%, 20% of 25%. Voor dergelijke auto’s is de BPM lager en sinds 2008 ook de motorrijtuigenbelasting. In 2010 is motorrijtuigenbelasting afgeschaft.

Freelancers
Als uw bedrijf met freelancers werkt, zorg er dan voor dat u de beschikking heeft over VAR-verklaringen van deze freelancers. Een VAR-verklaring is thans één jaar geldig, dus vraag hem elk jaar aan uw opdrachtnemer. U kunt de VAR via de internetsite van de Belastingdienst digitaal aanvragen. Vanaf 2010 wordt de VAR in veel gevallen automatisch verstrekt.

Gouden handdruk
Een gouden handdruk kan nu in uw eigen B.V. worden ondergebracht of bij een verzekeraar. Direct over het bedrag afrekenen kan natuurlijk ook. Sinds 2010 kunt u de gouden handdruk ook op een (geblokkeerde) bankrekening zetten, overweeg dit, is qua kosten een stuk gunstiger. Via een B.V. bent u flexibeler. Het B.V.-recht is in 2011 aangepast, in 2012 is ook de storting van de € 18.000 niet meer nodig, deze wet zal er per 1 juli 2012 zijn.

Kostenvergoedingen
Als u aan uw werknemer vaste onkostenvergoedingen verstrekt, zorgt u er dan voor dat hiervan een onderbouwing (specificatie) voorhanden is. Tevens moet uw werknemer regelmatig (zeg 2 keer per jaar) controleren of de vergoeding nog juist is. Hij moet dit bewijzen met bonnen.

Diensttijdvrijstelling
Als een werknemer 25 of 40 jaar in dienst is bij een werkgever, mag de werknemer eenmalig een belastingvrije vergoeding ontvangen (maximaal 1 maandloon).

Mobiele telefoon en internet
De regeling voor een mobiele telefoon voor uw werknemer of een internetverbinding thuis is een stuk eenvoudiger geworden. Elke vergoeding belastingvrij / onbelast (minimaal 10% zakelijk gebruik). U kunt overwegen om in plaats van een bonus de telefoon- en internetkosten van uw werknemer te vergoeden. Pas op, de iPad valt niet onder deze regeling.

Personeelsfeest
In 2011 is een personeelsfeest fiscaal onbelast, vanaf 2013 geldt in principe de werkkostenregeling. Dus in plaats van een kerstgeschenk kunt u fiscaal beter een feest of kerstdiner geven, is ook wel zo gezellig.

Fitness
Fitness van uw medewerkers mag u belastingvrij vergoeden (mag ook buiten werktijden).

Verliesverrekenen en fiscus
Een verlies in 2011 is te verrekenen met winsten uit 2008, 2009 en 2010 en winsten die nog gemaakt moeten worden (2012 – 2019). Daarna bent u deze verliezen kwijt. Wellicht moet u dus winsten naar voren halen om verdamping te voorkomen. Eventueel kunt u een verlies-B.V. ook verkopen, als u een B.V. met grote verliezen heeft, mail dan.

Oldtimer
Voor een auto uit 1984 tot 1994 is de bijtelling per 2010 minder gunstig geworden, de gunstige regeling voor oudere auto’s (15 jaar en ouder) is aangepast. Het bijtellingspercentage voor auto's ouder dan 15 jaar is op 35% vastgesteld. 

Woon- / werkverkeer
Werkgevers mogen alle zakelijke kilometers (inclusief woon- / werkverkeer) belastingvrij vergoeden tegen een kilometerprijs van € 0,19. Het maakt hierbij niet uit of de werknemer lopend, op de fiets of op een ezel naar zijn werk gaat. Als de werknemer tenminste 60% van het aantal dagen de woon- / werkafstand reist, mag hij voor 100% van de dagen een vergoeding krijgen, derhalve 130 dagen werken en voor 214 dagen een vergoeding krijgen.

Verhuiskostenvergoeding
Een werkgever mag in 2011 maximaal € 7.750 belastingvrij aan zijn werknemer vergoeden voor een zakelijke verhuizing (dit was voorheen € 5.445). De werknemer moet in principe op 10 kilometer van zijn werk gaan wonen. Per 2013 wordt deze regeling bijna volledig afgeschaft.

Door: Jongbloed fiscaal juristen

Soms doen beleggers er goed aan de zaken eens van een afstandje te bekijken.

Om eens afstand te nemen van de laatste ontwikkelingen omtrent de euro of de allerlaatste arbeidsmarktcijfers uit Amerika.

Wie daar eens een avondje voor uittrekt, komt waarschijnlijk vanzelf tot de conclusie dat we in bijzondere tijden leven. Een tijd die misschien zelfs wel vergeleken mag worden met de industriële revolutie...

Onzichtbare economie

Want wat is het geval? Bijna onzichtbaar neemt het belang van digitalisering in de economie steeds verder toe. Allerlei soorten arbeid die tot voor kort nog door mensen verricht werd, wordt meer en meer, volledig geautomatiseerd, snel én onzichtbaar uitgevoerd door computers, routers, switches en servers.

Natuurlijk het digitaliseringsproces is al jaren aan de gang en in die zin niets nieuws. Maar de impact ervan wordt alsmaar groter. Eigenlijk kunnen we onderhand wel spreken over een parallelle economie die steeds meer taken uit de fysieke wereld overneemt - zoals het besturen van vliegtuigen, het geautomatiseerd verwerken van enorme aantallen financiële transacties, passagiers, koffers en pakketjes, het stellen van medische diagnoses en natuurlijk ook digitale distributie van muziek, tijdschriften, boeken en columns als deze.

Haven Rotterdam

Laten we voor de aardigheid eens naar de haven van Rotterdam kijken. Waar veel van het fysiek zware werk eerder al door machines en robots werd overgenomen, geldt nu eenzelfde ontwikkeling maar dan voor het bureauwerk.

Eerder waren het nog mensen die zich bezighielden met allerlei administratieve rompslomp. Denkt u aan het op de hoogte stellen van andere havens van binnengekomen ladingen. Of het berekenen hoe een containerschip qua gewicht optimaal te beladen is. Of het voorrang geven aan een bepaalde container, hierbij tegemoetkomend aan (gewijzigde) wensen van een specifieke opdrachtgever.

Meer en meer wordt dit kenniswerk volledig geautomatiseerd, digitaal uitgevoerd. Zonder dat er nog een mens aan te pas komt. Met een lagere foutmarge in een fractie van de tijd het anders zou kosten. Met dank aan de computers, routers en switches die via netwerken allemaal met elkaar - en met andere havens, schepen en vervoersbedrijven - in contact staan.

Stijgende productiviteit

Doordat als gevolg van deze onzichtbare revolutie steeds minder mensen nodig zijn om dezelfde hoeveelheid werk te verrichten, geldt dat de productiviteit gestaag stijgt. Immers, een hogere productiviteit betekent niets anders dan dat met minder mensen hetzelfde werk verricht kan worden. Een productiviteitsstijging van 3% impliceert dat we voor het verkrijgen van hetzelfde welvaartsniveau toekunnen met 3% minder werknemers.

Warren Buffett stelde de afgelopen jaren dikwijls dat 'het systeem van de vrije markt het menselijk potentieel ontketend heeft'. En dat hij om die reden de toekomst vol vertrouwen tegemoet ziet. Dat zijn wij volledig met hem eens. Maar een vraag die bij ons opkomt is hierbij wel of die hogere welvaart niet voor steeds grotere groepen vrijwel onbereikbaar zal blijken...

Meer welvaart, maar voor wie?

De steeds hogere productiviteit - als gevolg van de alsmaar verdergaande digitalisering - impliceert een hoger algeheel welvaartsniveau. Maar daarbij lijkt het belang van de factor arbeid, anders dan bij eerdere revoluties, steeds verder af te nemen.

Toen landbouwmachines immers in de landbouw hun intrede deden, kon massaal werk gevonden worden in fabrieken. Toen robots vervolgens in fabrieken hun intrede deden, gingen meer en meer mensen in kantoren werken. Maar wat nu, nu steeds intelligentere computersystemen en netwerken ook hun werk overnemen?

Nu de informatietechnologie inmiddels in heel wat sectoren kritische massa bereikt heeft, ligt het in de lijn der verwachting dat deze onzichtbare economie nog lange tijd zal leiden tot verdere productiviteitsstijgingen. En daarmee tot een toename van onze gezamenlijke welvaart. Op een schaal die misschien wel vergelijkbaar is met die van de industriële revolutie. Maar onzeker hierbij is wel of een ieder hiervan zal kunnen profiteren.

Immers, het belang van de factor arbeid - ook van degenen die nu nog veilig achter een bureautje menen te zitten - lijkt gestaag af te nemen. Een hogere algehele welvaart dus, maar onbereikbaar voor een groeiende groep mensen?

(geschreven door Hendrik Oude Nijhuis van http://www.warrenbuffett.nl)

Nu de financiele wereld onder de schuldencrisis ineen dreigt te storten brengt mij het fenomeen schuld weer even terug bij de vraag: wat is schuld eigenlijk.

Een schuld is een geleend bedrag waarover je rente betaald. Dus al tientallen jaren is het zo dat veel mensen een auto kopen van geleend geld, en een huis kopen van geleend geld. Of een bank op afbetaling aanschaffen bij bedrijven als Otto en Wehkamp. Daarvoor betalen de mensen een rentevergoeding varierend van een goede 4% voor een hypotheek, via pakweg 9% voor een auto tot 18% voor huurkoopconstructies.

Dat weet een consument, en houd daar rekening mee bij het besteden van zijn inkomen. 

Dat Griekenland, wat het best te vergelijken is met een bijstandsgezin waarvan de leden meer uitgeven dan er binnen komt, problemen krijgt is nog voor te stellen. Niet vanwege de omvang van de schuld die nauwelijks 2% bedraagt van wat er in Europa gebeurt, maar domweg vanwege het gebrek aan vertrouwen dat de Griekse bevolking de tering naar de nering zet, en de uitgaven aanpast aan de inkomsten.

Maar dat sinds 9 november er een soort zwarte pieten begint over Italië gaat mij toch iets te ver. En krijg ik het idee dat (rijke) beleggers en instituten dit spelletje spelen om hun rendement op geld (dat bijvoorbeeld in Nederland nu ruim 2% bedraagt, en dus minder dan de inflatie) wat op te hemelen.
De schuld van Italië bedraagt € 1.900.000.000.000,= of 119% van het jaarinkomen. Laten we zeggen ruim een jaar inkomen.

En dan leven we in Nederland, een land waar hypotheken worden afgesloten tot 4x het inkomen, auto's gekocht worden waarbij leningen worden aangegaan van 1 volledige jaarinkomen, over een crisis.

Geld lenen is een manier om te beschikken over activa waar je plezier van hebt danwel waarmee je je brood verdient.  Het is aan de schuldenaars te bepalen of je de lasten (rente en aflossing) kunt betalen, en wat je daarvoor aan andere dingen wilt en kunt laten zitten voor een ander moment.

Maar in Europa lijkt koning onbenul de regie te voeren. Ik hoop dat, voordat zaken onherstelbaar stuklopen, mensen (de zogenaamde deskundigen) tot het inzicht komen dat een lening een bedrijfsonderdeel is, een manier om een gezin of bedrijf te runnen. 

Italië heeft veel rijke ondernemers en organisaties, die het grootste deel van de staatsschuld (gecreeerd door de eigen Italiaanse overheid) makkelijk kunnen betalen, maar nu ook een graantje meepikken van de gestegen rentes. Alleen al daarom zou ik me niet erg druk maken om Italië.

Maar nu bij DWWD gesproken wordt over "geldpersen aanzetten",""7% is de grens","de euro stort in" begin ik me in alle gemoede af te vragen of we ons gek moeten laten maken door bankiers en politici die één diing duidelijk maken: ze hebben iedere grip op en controle over de reeele economie volkomen verloren. 

De inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet daalt van 7,75 procent in 2011 naar 7,1 procent in 2012. De verlaagde bijdrage gaat van 5,65 naar 5 procent. Dit staat te lezen in de begroting van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Bij de nominale premie wordt een stijging geraamd van gemiddeld 1.211 euro in 2011 naar gemiddeld 1.222 euro in 2012.
De belangrijkste oorzaak voor de mutatie van de inkomensafhankelijke bijdrage resulteert uit de wet uniformering loonbegrip. In het kader van die wet is besloten om de premiegrens van de inkomensafhankelijke bijdrage gelijk te stellen met de (sterk hogere) premiegrens van de werknemersverzekeringen. Dit leidt tot fors lagere administratieve lasten. In samenhang met de hogere premiegrens zijn de percentages verlaagd, zodat de macro-opbrengst niet verandert. Het eigen risico gaat in 2012 van 170 naar 220 euro.